W pierwszym akcie są to przede wszystkim przesunięcia tekstu (to Wesele nie rozpoczyna się od słów „Cóż tam, panie, w polityce?”), łączenie dwójkowych scen w większe całości, dzięki czemu ostrzej wybrzmiewają takie tematy jak obcość chłopów i gości z miasta, czy rezygnacja ze stereotypowego przedstawiania postaci (Pan Młody nie ma rysów komediowych). Ale największe dyskusje wywołała rezygnacja ze zjaw i zastąpienie ich monologami bohaterów, których owe zjawy nachodzą. „Zawsze mnie bardziej interesuje człowiek, jego myśli, wyobrażenia i słabości, niż pistolce z dykty i lira z papier-maché” – pisała Zamkow. W jej Weselu nie ma nawet Chochoła – jego rolę wypełnia Isia. „W zakończeniu podmieniając chochoła na Isię, nawiązałam do Andersena (…). U niego dziecko demaskuje dorosłych, mówiąc głośno, że król jest nagi. (…) Isia w Weselu rozwija groźną bajkę już na początku, kiedy zwraca się do chochoła. A bajkę prowadzić może tylko dziecko” – tłumaczyła reżyserka w wywiadzie dla „Pomorza”.
„Otrzymałam po tym spektaklu masę listów. Jedni wynoszą mnie pod niebiosa, inni zrównują z ziemią” – mówiła Lidia Zamkow w rozmowie z „Pomorzem”. Przeprowadzająca wywiad Krystyna Starczak formułuje powszechne wówczas zarzuty pod adresem spektaklu: oderwanie się od wizji autora osłabiło dramatyzm, „a zakończenie wręcz wypaczyło myśl Wyspiańskiego, obracając wielką narodową sprawę ‒ w zabawę reżyserowaną przez dziecko”. Wesele było spektaklem szeroko dyskutowanym.
Elżbieta Wysińska pisała w obszernej analizie teatralnej wersji: „Wszystkie zarzuty stawiane Weselu w inscenizacji Lidii Zamkow wydają mi się mało istotne wobec faktu, że tekst w tym przedstawieniu śledzi się z niebywałą uwagą i napięciem, że z samego tekstu wydobywa ono właśnie znaczenia najżywsze”. [NInAteka]
Autor sztuki: Stanisław Wyspiański
Tytuł oryginalny: „Wesele”
Produkcja: 1971
Premiera TV: 3 styczeń 1972
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Gospodarz
Gospodyni
Pan Młody
Panna Młoda
Marysia
Wojtek
Ojciec
Dziad
Jasiek
Kasper
Poeta
Dziennikarz
Nos
Ksiądz
Maryna
Zosia
Radczyni
Haneczka
Czepiec
Czepcowa
Klimina
Kasia
Staszek
Kuba
Żyd
Rachela
Muzykant
Notatki:
Anna Dymna, która w Krakowie (jeszcze jako studentka PWST, pod nazwiskiem Dziadyk) grała Isię, w telewizji została Panną Młodą. Dymna wielokrotnie podkreślała, że narodziła się jako aktorka dzięki Lidii Zamkow i dzięki niej zrozumiała, że teatrowi warto poświęcić życie.
Wikipedia (polski)
03.180627
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz