Jest jasne, że policja traci jedyny powód własnego istnienia, więc musi działać. Zdesperowani stróże prawa chwytają się klasycznego policyjnego środka - prowokacji.
Klasyk "rodzimej" dramaturgii współczesnej na początku lat 60. wyjechał z Polski. Mieszkał we Włoszech, Paryżu, USA, Niemczech, Meksyku, by po trzydziestu paru latach emigracji wrócić do kraju. W "Policji" pod charakterystyczną dla twórczości dramatopisarza groteską kryje się racjonalizm satyryka wyczulonego na każde kłamstwo, niedomówienie i błąd w logice myślenia i działania. Na uwagę w spektaklu wyreżyserowanym przez Janusza Kijowskiego zasługują znakomite aktorskie kreacje. [TVP]
Autor sztuki: Sławomir Mrożek
Tytuł oryginalny: „Policja”
Produkcja: 1981
Premiera TV: 2 styczeń 1989
Reżyseria:
Muzyka:
(opracowanie muzyczne)
Obsada:
więzień
sierżant
żona sierżanta
naczelnik
generał
Notatki:
Rzadki w historii telewizji PRL spektakl, którego emisja została wstrzymana przez cenzurę (co zwykle dotyczyło filmów fabularnych i dokumentalnych przemycających wizualnie treści, których cenzorzy nie mogli wcześniej dostrzec podczas akceptacji scenariuszy - co w przypadku sztuk teatralnych, z uwagi na zupełnie inny rodzaj realizacji, było przeważnie niemożliwe). Spektakl ten stał się komunistycznym „półkownikiem” z powodu pecha: został wyprodukowany w okresie tzw. „karnawału Solidarności” w drugiej połowie 1981 roku, a więc w chwilowym okresie prawie zupełnego zaniku komunistycznej cenzury w PRL. Niestety, tuż po zakończeniu montażu jego zapisu dla telewizji w PRL nastąpił pucz Jaruzelskiego, a wraz z reżymem komunistycznego zamachu stanu nastąpił też powrót jeszcze surowszej cenzury i spektakl musiał poczekać 8 lat - do kolejnego przewrotu w PRL - zanim doczekał się swej telewizyjnej premiery.
02.190113
(POL) polski,
- BRAK ILUSTRACJI -
Video nie działa.
OdpowiedzUsuń