Kariera Alfa Omegi (1990)

Wodewil satyryczno-polityczny napisany przez Juliana Tuwima i Mariana Hemara dla teatrzyku Cyrulik Warszawski, wystawiony na tej scenie 4 września 1936 roku. W postaciach Alfa Omegi i Ekscelencji łatwo dostrzec aluzje do postaci słynnego tenora, Jana Kiepury oraz sanacyjnego premiera, Felicjana Sławoja Składkowskiego.

Julian Tuwim i Marian Hemar w sposób zjadliwy przedstawili wycinki z życia Kiepury, któremu nie wystarczała fantastyczna popularność w wielu krajach.
W przerwach między ariami wyśpiewywanymi z samochodowych dachów i hotelowych balkonów, dzielił się z publicznością swoimi historiozoficznymi i politycznymi teoriami. Autorzy pokazali jak drwią sobie z megalomanii i wodzowskich zapędów śpiewaka ostatnią sceną spektaklu jest apoteoza w stylu Nocy listopadowej ze starych portretów spoglądają dyktatorzy: Cezar, Napoleon, Mussolini. Na scenie rodzi się godny następca Omega.

Widowisko przeplatane jest najpopularniejszymi pieśniami i ariami z repertuaru Jana Kiepury.

Autor sztuki: Julian Tuwim i Marian Hemar
Tytuł oryginalny: „Kariera Alfa Omegi”
Produkcja: 1990
Premiera TV: brak informacji

Reżyseria:

Barbara Borys-Damięcka

Muzyka:

Wojciech Głuch

Obsada:

Krzysztof Wakuliński

Alf Omega

Andrzej Zaorski

Blum

Krzysztof Kowalewski

Ekscelencja

Agnieszka Pilaszewska

Zuzia

Bogdan Baer

Rewski

Jerzy Kryszak

Reżyser

Jerzy Bończak

Adiutant

Stefan Friedmann

Agent

Magdalena Kuta

Kiecka

Gustaw Lutkiewicz

Owiczowicz

Wiesław Komasa

Premier

Jarosław Kopaczewski

Sekretarz

Grzegorz Kucias

Sekretarz

Andrzej Piszczatowski

Referent

Krzysztof Ibisz

Młodzieniec

Teodor Gendera

 -

Paweł Nowisz

 -

Ryszard Pracz

 -

Paweł Szczesny

w napisach nazwisko: Szczęsny

Andrzej Szenajch

 -

Janusz Wituch

 -

Dubbing:

Jacek Laszczkowski

głos Alf Omegi w partiach operowych; w napisach określenie funkcji: Wysokie C wziął...

Notatki:
Przed wojną istniała cenzura prewencyjna i gdy cenzor zaczął coś z tekstów wykreślać, zirytowani autorzy wysłali egzemplarz do premiera Sławoja Składkowskiego, by sam dokonał skreśleń. Ten natychmiast odesłał tekst z adnotacją, że nie wolno wykreślić żadnego słowa. Premier przełknął tę gorzką pigułkę pojawił się na premierze i podobno znakomicie się bawił, oglądając ucharakteryzowanego na siebie Tadeusza Olszę.
Muzykę do piosenek napisanych do oryginalnego spektaklu stworzył Henryk Wars (m.in. Piosenka o szczęściu). Wodewil był największym sukcesem w pięcioletniej historii Cyrulika Warszawskiego. Mimo to nie doszło do planowanego wystawienia we Lwowie, a w Sosnowcu urażony ojciec Jasia o złotym gardle (tak zwano Kiepurę), usiłując nie dopuścić do występów teatru, organizował ponoć burdy na widowni, zaś artystów obrzucono zgniłymi jajami.
Muzykę do tej wersji napisał Wojciech Głuch z wykorzystaniem fragmentów kompozycji G. Pucciniego, G. Verdiego, E. di Capui, O. P. Frieire’a.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.190501

---

(POL) polski,

---

- BRAK ILUSTRACJI -